Ik hoor een brommer aankomen en even later gaat de bel. Een jongeman staat voor de deur en we gaan naar mijn werkkamer.

Ik weet niet zo goed wat ik er van moet vinden zegt hij wat stoer maar dacht ik ga het maar eens proberen. Ik leg uit hoe ik werk en vraag aan hem of hij de Reading wil opnemen.
Nee hoor zegt hij ik onthoud het wel.
Ik begin te vertellen dat zijn opa er is en beschrijf hem zoals ik hem zie staan naast de jongen.
Ik denk dat ik het toch maar wel opneem en hij pakt zijn MOB om de opnamen te starten.

Even later vertel ik dat zijn moeder er is en ik zie zijn ogen vollopen met tranen.
Het raakt me want ik voel ook zijn pijn en gemis van zijn moeder. Ze is nog geen jaar geleden overgegaan.
Tijdens de Reading vertel ik wat zijn moeder hem graag wil vertellen en ook uitlegt over de dood . Hoe mooi het is waar ze nu is en dat dit voor hem nu heel lastig is om er een voorstelling van te maken. Want je wil je moeder terug als de fysieke moeder en niet als ziel.
Het wat nonchalante, twijfel, ongeloof en stoere heeft plaats gemaakt voor inzicht en wat meer rust.

De bevestigingen van wat hij hoort doen hem goed. Als we na afloop de kaartjes trekken krijgt hij nog een bevestiging van zijn moeder en opa, Groeten uit de hemel…..
Hij kijkt me aan met ongeloof en verbazing. Als we afscheid nemen zegt hij dat hij het bijzonder , speciaal en ook wel gek of vreemd vond maar blij is dat hij is geweest.
Hij start zijn brommer en gaat weer weg.
16 jaar en het gewoon doet , een Reading boekt en op zoek gaat naar antwoorden.